Cmentarze Komunalne w Krośnie

Życiorys

"Jedna to była opowieść o tym, jak to podczas wojny dziadek przechowywał na strychu partyzanta. Pewnego dnia Niemcy podjechali pod dom. Wtedy wszyscy domownicy zamarli. Dziadek Kazimierz, jakby nigdy nic, wysłał swoją córkę Zosię, moją przyszłą mamę, by nazrywała dla nich wiśni, a sam w tym czasie zagadywał patrol. Język niemiecki znał, bo kiedyś pracował w Austrii. Na szczęście wszystko skończyło się dobrze i Niemcy odjechali. Po wojnie dziadek szukał tego tajemniczego dla rodziny człowieka, ale bezskutecznie. Wiele lat później moja siostra Halinka widziała na grobie dziadka kamienie. Uważa, że według tradycji żydowskiej, to jest symbol bezinteresownej wdzięczności. Zastanawiam się od kogo. Widać było, że mój dziadek lubi ludzi. Po zakończeniu wojny pomógł wielu osobom. Najbardziej w uzyskaniu renty i innych świadczeń socjalnych. Ci, często chorzy, biedni, małorolni chłopi i robotnicy czekali na taką pomoc całe wieki". fragm. książki Marii Guzik "Pogrzeb nogi dziadka i jego ideałów"